သူတည်းတယောက်ကောင်းဖို့ရောက်မူသူတစ်ယောက်မှာ ပျက်လင့်ကာသာဓမ္မတာတည်း။
ရွှေအိမ်နန်းနှင့်ကြငှန်းလည်းခံမတ်ပေါင်းရံလျက်ပျော်စံရိပ်ငြိမ် စည်းစိမ်မကွာမင်းချမ်းသာကားသမုဒ္ဒရာရေမျက်နှာထက်ခဏတက်သည့်ရေပွက်ပမာတစ်သက်လျာတည်း။
ကြင်နာသနားငါ့အားမသတ်ယခုလွှတ်လည်းမလွတ်ကြမ္မာလူတကာတို့ ခန္ဓာခိုင်ကျည် မတည်မမြဲဖောက်လွဲတတ်သည်မခြွတ်စသာသတ္တဝါတည်း။
ရှစ်ခိုးကော်ရော်ပူဇော်အကျွန် ပန်ခဲ့တုံ၏ ခိုက်ကြုံဝိပတ် သံသာစက်၌ ကြိုက်လက်တုံမူ တုံ့မယူလိုကြည်ညိုစိတ်သန်သခင်မွန်ကိုချန်ဘိစစ်စစ်အပြစ်မဲ့ရေးခွင့်လျှင်ပေး၏သွေးသည်အနိစ်စာငါ့ခန္ဓာတည်း။
Subscribe by Email
Follow Updates Articles from This Blog via Email
No Comments